grudzień
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
styczeń
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
luty
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
14 grudnia, sobota
15 grudnia, niedziela
17 grudnia, wtorek
20 grudnia, piątek
28 grudnia, sobota
29 grudnia, niedziela
3 stycznia, piątek
4 stycznia, sobota
5 stycznia, niedziela
14 stycznia, wtorek
15 stycznia, środa
16 stycznia, czwartek
17 stycznia, piątek
19 stycznia, niedziela
22 stycznia, środa
31 stycznia, piątek
1 lutego, sobota
2 lutego, niedziela
8 lutego, sobota
19.00
Homo Deus
premiera
Homo Deus
premiera
9 lutego, niedziela
11 lutego, wtorek
12 lutego, środa
15 lutego, sobota
26 lutego, środa
27 lutego, czwartek
28 lutego, piątek
29 lutego, sobota
Pokazy specjalne „Hymnu do miłości” w Teatrze Powszechnym
STÓŁ POWSZECHNY – miejscem aktywności lokalnej
Dla wszystkich, którzy szukają przestrzeni na działania sąsiedzkie, artystyczne, kulturalne, społeczne, warsztaty, spotkania, pokazy, czy dyskusje – sala warsztatowa Stołu Powszechnego w Teatrze Powszechnym w Warszawie dostępna jest co najmniej 24 godziny w miesiącu. Proponowana inicjatywa nie może być sprzeczna z ideami tego miejsca, jakimi są: promocja tolerancji, równości ze względu na pochodzenie, płeć, orientację seksualną, wyznawaną bądź niewyznawaną religię, a także przeciwdziałanie nienawiści i rasizmowi. Więcej informacji: www.strefawolnoslowa.pl.
„Ach, jakże godnie żyli” – pokazy popremierowe już 22, 23, 24 i 25 stycznia
Nowy spektakl Krystiana Lupy w Powszechnym
12 października odbyła się prapremiera nowego spektaklu w reżyserii Krystiana Lupy pt. „Capri – wyspa uciekinierów” na podstawie powieści Curzia Malapartego. Kolejne pokazy 16, 17, 18, 19 i 20.10.
– Obie te książki – „Kaputt” i „Skóra” – są świadectwem ewolucji nie tylko pisarstwa Malapartego, ale też jego samego. W końcu on przedtem był faszystą, przyjacielem Mussoliniego. A zmieniał się w wędrującą po świecie wrażliwość; w przedziwne oko kamery, które rejestrowało pejzaże przez nikogo innego niedostrzegane; a zwłaszcza przez tych, którzy byli otumanieni perspektywą jakiejś tam politycznej racji. Malaparte jest człowiekiem spoza politycznej racji. Jednocześnie dziwnie ślizga się pomiędzy skrajnościami; (...). Jego szamotanina między ideologiami, poczucie absurdów XX-wiecznych ideologii sprawiły, że posiadł unikalną perspektywę narratorską. Z Malapartem, jak mi się wydaje, trzeba się kłócić. Jednocześnie jednak ulegać temu, co u niego wizjonerskie (Krystian Lupa w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”: www.wyborcza.pl/capri).
