Prapremiera tej sztuki odbyła się w MChATcie w 1926 roku. Towarzyszyła jej atmosfera skandalu. (...) Sztukę, tak samo jak powieść, zaatakowała ostro krytyka za "apologię białego obozu". Burza wokól sztuki trwała kilka lat. Zdejmowano ją i przywracano na afisz. (...) Reżyser przedstawienia w Teatrze Powszechnym, Tomasz Zygadło, odczytał sztukę Bułhakowa wyraźnie poprzez jej literacki pierwowzór. Ślady tej lektury widoczne są zarówno w ogólnym kształcie i wymowie przedstawienia,  jak i detalach. Barbara Osterloff, Teatr, nr 4, 19.02.1978

Twórcy przedstawienia w Teatrze Powszechnym przekazali wiele z klimatu, ciepłego humoru, mądrego przesłania, prawdy postaci sztuki Bułhakowa. Jest tu kilka niewątpliwie trafnych w doborze środków i wyrazistych ról. (...) To, że postaci te nakreślone są w dramacie z pewnym przejaskrawieniem i ironią, nie znaczy chyba, iżby miały być na scenie pozbawione prawdy wedle najbardziej stereotypowych wyobrażeń o "operetkowym hetmanie" i "czarnym charakterze"... Życie Warszawy, nr 26, 31.01.1978