Tadeusz Waczkowski – Clarick/I mężczyzna z konduktu
Włodzimierz Wilkosz – Portos
twórczynie i twórcy
reżyseria – Irena Babel i Jacek Szczęk
adaptacja – Roger Planchon i Claude Lochy
przekład – Jadwiga Kukułczanka
scenografia – Krzysztof Pankiewicz
muzyka – Karol Stromenger
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
Galeria
recenzje
Spektakl w Teatrze Powszechnym wyreżyserowany przez Irenę Babel i Jacka Szczęka, w scenografii Krzysztofa Pankiewicza, polecam widzom z czystym sumieniem. Jest lekki, kolorowy, grany w tempie i z werwą, z lekka parodystycznie (...). Nie ma w nim aktorskich kreacji, nie ma też jednak ról zdecydowanie niedopracowanych. Widowisko powinno długo się utrzymać w repertuarze teatru, jest bowiem – tak jak powieści Dumasa – w dobrym znaczeniu popularne, adresowane do widzów od lat 12 do 100. Namawiam do obejrzenia go nawet tych, którzy nie gustują w powieściach Dumasa. Ci bawić się będą sceniczną kpiną z tych dzieł, okraszoną przez Planchona paroma drwinkami ze współczesnej Francji.
Ewa Boniecka, „Kurier Polski” nr 121, 24.05.1963
Irena Babel i Jacek Szczęk wyreżyserowali to wieloobrazowe widowisko zgrabnie i z dużą sprawnością, dbając o nieprzerysowanie akcentów parodii w kierunku zupełnej farsy. Francuzi pokazali nam coś w rodzaju zwariowanej komedyjki, Polacy natomiast utrzymali się w granicach sympatycznej krotochwili. Sceny toczą się szybko i płynnie, co w warunkach technicznych Teatru Powszechnego trzeba uznać za duże osiągnięcie (...). Publiczność, zwłaszcza młodociana, bawi się na „Trzech muszkieterach” bardzo wesoło. To znak, że przedstawienie chwyciło.