Sprawa Dantona

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawiewięcej fotografii

recenzje

• Sztuka niespełna trzydziestoletniej autorki to przede wszystkim dramat racji intelektualnych, historiozoficznych, w drugim planie moralnych. (...). Spór Dantona z Robespierre'm to dla autorki nie tylko dramatyczna konfrontacja postaw ludzkich, lecz historyczna konfrontacja dwóch idei, dwóch odmiennych poglądów na istotę rewolucji. (...). Zdumiewające jest u tak młodej autorki psychologiczne bogactwo postaci i filozoficzna zawartość ich sporów. Żaden z bohaterów „Sprawy” nie jest postacią schematyczną, żadna z długich dysput nie jest pustosłowiem. (...). Dramat jest tak skonstruowany i napisany, że bije z niego potęga i rozmach czasów, których dotyczy.
  Maciej Karpiński, „Radar”
• Danton i Robespierre. Tocząca się między nimi walka o władzę jest równocześnie walką o utrwalenie czy uratowanie rewolucji, prowadzoną według różnych taktyk i strategii politycznych. (...). Sztuka Przybyszewskiej ma ogromny ładunek dramatyczny, choć rozłożony w rozciągłym, miejscami zahaczającym o publicystykę, tekście, z którego dopiero teatr i reżyser mogą wykroić przedstawienie. (...). Wajda zabrał się do „Sprawy Dantona” niejako wbrew swoim upodobaniom teatralnym. Zrezygnował z widowiskowości i dynamizmu, ograniczył się do klarownego wydobycia myśli i wyeksponowania konfliktu postaw rewolucyjnych. Pod tym względem przedstawienie głęboko porusza – oczywiście widza, który w teatrze lubi myśleć.
  August Grodzicki, „Życie Warszawy”