Prapremiera tej sztuki odbyła się w MChATcie w 1926 roku. Towarzyszyła jej atmosfera skandalu. (...). Sztukę, tak samo jak powieść, zaatakowała ostro krytyka za „apologię białego obozu”. Burza wokół sztuki trwała kilka lat. Zdejmowano ją i przywracano na afisz. (...). Reżyser przedstawienia w Teatrze Powszechnym, Tomasz Zygadło, odczytał sztukę Bułhakowa wyraźnie poprzez jej literacki pierwowzór. Ślady tej lektury widoczne są zarówno w ogólnym kształcie i wymowie przedstawienia, jak i detalach.
Barbara Osterloff, „Teatr”
Twórcy przedstawienia w Teatrze Powszechnym przekazali wiele z klimatu, ciepłego humoru, mądrego przesłania, prawdy postaci sztuki Bułhakowa. Jest tu kilka niewątpliwie trafnych w doborze środków i wyrazistych ról. (...). To, że postaci te nakreślone są w dramacie z pewnym przejaskrawieniem i ironią, nie znaczy chyba, iżby miały być na scenie pozbawione prawdy wedle najbardziej stereotypowych wyobrażeń o „operetkowym hetmanie” i „czarnym charakterze”...