Nagrodę Prezydenta miasta stołecznego Warszawy za najlepszą rolę męską w sezonie 1988/89 otrzymał Kazimierz Kaczor.
Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza, przyznawaną przez miesięcznik Teatr za najlepszą rolę męską w sezonie 1988/89 otrzymał Kazimierz Kaczor.
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
Galeria
recenzje
Reżyser Feliks Falk jest przede wszystkim filmowcem. I tę proweniencję widać w stylistyce przedstawienia. Charakterystyczne jest dopracowanie każdego niuansu mimicznego, jak gdyby aktorzy grali przed kamerą, a nie przed widzem. Ta metoda, dzięki niewielkim rozmiarom sali Teatru Powszechnego, sprawdza się. Kazimierz Kaczor jako majster, Mariusz Benoit jako Vaniek – w „Audiencji” – oraz tenże sam Mariusz Benoit i Władysław Kowalski w „Proteście” dają prawdziwy koncert aktorski. Wirtuozeria każdego z nich – indywidualność Kaczora, subtelność Benoit, szarża Kowalskiego – znajduje osobny i nawzajem wzbogacający się wyraz.
Krzysztof Głogowski, „Kierunki”
Spektakl podejmuje problematykę niezależności twórczej, swobody wypowiedzi, stawia pytanie o granicę konformizmu, oportunizmu. O granice możliwego kompromisu dopuszczalnego w życiu społecznym. To bardzo interesujące i znakomicie aktorsko rozegrane przedstawienie. Żal że nie mógł zobaczyć go nieżyjący dyrektor Teatru Powszechnego, Zygmunt Hübner. To dzięki jego staraniom doszło do realizacji tego spektaklu.