Renata Lis w rozmowie z Błażejem Warkockim i Tomaszem Kaliściakiem, autorami książki „Dezorientacje. Antologia polskiej literatury queer”.
➤➤➤ kiedy: wtorek, 28 września, godz. 18.30
➤➤➤ gdzie: Scena Mała Teatru Powszechnego w Warszawie (wejście główne)
➤➤➤ więcej informacji o książce: tutaj
➤➤➤ książka będzie dostępna w sprzedaży we foyer Teatru przed wydarzeniem i jego trakcie.
W setce zebranych w antologii tekstów polskich autorek i autorów – od Adama Mickiewicza, przez Jarosława Iwaszkiewicza czy Irenę Krzywicką, po Ingę Iwasiów i Jacka Dehnela – wyłania się ważna część polskiej literatury i społeczeństwa od końca XVIII do początku XXI wieku. Ukazuje nie tylko reprezentacje nienormatywnych seksualności i płci na tle zmieniających się historycznie norm kulturowych, ale i wskazuje na wątki, historie i przemilczane elementy życia twórczyń i twórców, o których dotychczas mówiono jedynie w wąskich kręgach literaturoznawców. Książka nie tyle odkrywa nieznane, ile przywraca do głównego nurtu polskiej literatury i kultury ważne dla zrozumienia współczesności zjawiska, teksty i autorów.
Biogramy autorów antologii i prowadzącej spotkanie:
RENATA LIS – ur. 1970, pisarka, tłumaczka oraz felietonistka „Polityki” i czasopisma internetowego dwutygodnik.com. Ostatnio nakładem wydawnictwa Sic! ukazało się jej tłumaczenie książki Anne Carson „Słodko-gorzki eros”. Autorka książki „Lesbos” (2017) oraz dwóch książek parabiograficznych: „Ręka Flauberta” (2013) i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu” (2015). Przełożyła z rosyjskiego zbiór próz Iwana Bunina „Późna godzina. Opowiadania emigracyjne” i „Nieszczęsne dni (dziennik z lat 1918-1919)”, esej Leonida Bieżyna „Anton Czechow. Droga na wyspę katorżników” oraz bajkę Siergieja Kozłowa „Jeżyk we mgle”. Tłumaczyła też Jeana Baudrillarda (za przekład jego eseju „Ameryka” otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich). Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Zadrze” i „Charakterach”. Mieszka w Warszawie.
BŁAŻEJ WARKOCKI – ur. 1977, dr hab., profesor Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Pracuje w Zakładzie Antropologii Literatury na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej w Szkole Nauk o Języku i Literaturze UAM. W polu jego zainteresowań znajduje się literatura polska XX i XXI wieku, krytyka literacka, komparatystyka, dyskursy emancypacyjne i teoria literatury. Autor trzech monografii dotyczących literatury z perspektywy teorii queer: „Homo niewiadomo. Polska proza wobec odmienności” (2007), „Różowy język. Literatura i polityka kultury na początku wieku” (2013) oraz „Pamiętnik afektów z okresu dojrzewania. Gombrowicz – queer – Sedgwick” (2018). Współredaktor (razem z Z. Sypniewskim) „Homofobii po polsku” (Warszawa 2004), współautor (razem z P. Czaplińskim, E. Szybowicz i M. Lecińskim) „Kalendarium życia literackiego 1976 – 2000. Wydarzenia – dyskusje – bilanse” (Kraków 2003). Współautor książek zbiorowych „Gombrowicz in Transnational Context: Translation, Affect, and Politics” (red. S. Dapia, Routledge, NY 2019), „Go East! LGBTQ+ Literature in Eastern Europe” (red. Andrej Zavrl i Alojzija Zupan Sosič, Ljubljana University Press, Ljubljana 2020) i „Queers in State Socialism. Cruising 1970s Poland” (red. T. Basiuk, J. Burszta, Routledge, NY 2020). Wykonawca w międzynarodowym grancie programu HERA Cruising the 1970: Unearthing Pre-HIV/AIDS Queer Sexual Cultures i kierownik projektu NPRH „Antologia polskiej literatury queer”.
TOMASZ KALIŚCIAK – ur. 1981, dr hab., profesor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, zatrudniony w Instytucie Literaturoznawstwa na Wydziale Humanistycznym; literaturoznawca i historyk literatury XIX i XX wieku, zajmujący się problematyką szeroko pojętej nowoczesności, w tym także tożsamości płciowych i seksualnych. Autor monografii: „Katastrofy odmieńców” (2011) i „Płeć Pantofla. Odmieńcze męskości w polskiej prozie XIX i XX wieku” (2016); współredaktor monografii zbiorowej „Biopolityka męskości” (2020, z Wojciechem Śmieją). Współwykonawca grantu Narodowego Centrum Nauki „Męskość w literaturze i kulturze polskiej od XIX wieku do współczesności”, realizowanego w latach 2013-2018, którego rezultatem jest m.in. trzytomowa edycja prac pt. „Formy męskości”.
ALESSANDRO AMENTA – ur. 1974, dr hab., pracuje na Uniwersytecie „Tor Vergata” w Rzymie. Zajmuje się translatoryką, onomastyką, dwudziestowieczną literaturą polską oraz studiami genderowymi i queerowymi. Autor monografii: „Il discorso dell’Altro. La costruzione delle identità omosessuali nella narrativa polacca del Novecento” (2008) i „Le parole e il silenzio. La poesia di Zuzanna Ginczanka e Krystyna Krahelska” (2016). Współredaktor kilku antologii i prac zbiorowych, wśród nich: „Omosessualità e Europa. Istituzioni, Culture, istituzioni, società a confront” (2006, z Laurą Quercioli Mincer), „Inattese vertigini. La poesia polacca dopo il 1989” (2010, z Lorenzem Costantino), „Boginie, bohaterki, syreny, pajęczyce. Polskie pisarki współczesne wobec mitów” (2020, z Krystyna Jaworską). Przełożył na język włoski utwory Gombrowicza, Ginczanki, Zagajewskiego, Myśliwskiego, Filipiak, Tkaczyszyna-Dyckiego, Stasiuka, Jarosza, Pazińskiego i innych. Redaktor naczelny czasopisma polonistycznego „pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi”, współzałożyciel Włoskiego Stowarzyszenia Polonistów. W 2012 r. został uhonorowany odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej” nadaną przez MKiDN.
***
Organizatorzy spotkania: Teatr Powszechny w Warszawie i Wydawnictwo „Krytyka Polityczna”.
