➤➤➤ kiedy: 3 grudnia (piątek) 2021, około godziny 19.30 (tuż po prezentacji szkicu scenicznego „Nastia” w reż. Jury Dzivakowa o godzinie 18.00)
➤➤➤ gdzie: Scena Mała Teatru Powszechnego w Warszawie
➤➤➤ uczestnicy: Dmitrij Jermolowicz-Daszyński, Aliaksandr Malczanau, Anton Saifullayeu
➤➤➤ prowadzenie: Natalia Rusiecka
➤➤➤ tłumaczenie na język polski: Sasza Zielińska
9 sierpnia 2020 roku odbyły się wybory prezydenckie w Białorusi. W odpowiedzi na oficjalne sondaże informujące o wygranej Alaksandra Łukaszenki, Białorusini wyszli na ulice protestować i walczyć o wolność. Siły bezpieczeństwa bezprawnie zatrzymywały tysiące osób, które bito, torturowano i zastraszano. W tym czasie odbyła się potajemnie inauguracja Aleksandra Łukaszenki, a wiele krajów na całym świecie nie uznało jej zasadności. Obrońcy praw człowieka szacują, że od początku obecnych protestów zatrzymano ponad 32 000 osób.
Podczas debaty odpowiadaliśmy na pytania, jak wydarzenia polityczne z sierpnia 2020 roku wpłynęły na białoruski teatr i ruchy społeczne, jak kultura i społeczeństwo działa wobec kryzysu oraz zastanawialiśmy się nad przyszłością.
Biogramy uczestników i prowadzącej spotkanie:
Natalia Rusiecka – slawistka, białorutenistka, poetka, tłumaczka. Adiunktka w Katedrze Literaturoznawstwa Słowiańskiego na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Autorka monografii o poezji Franciszki Urszuli Radziwiłłowej („Сямейная муза”) i współczesnej dramaturgii Białorusi („Поколение RU белорусской драмы”, we współautorstwie z Iriną Lappo i Siergiejem Kowalowym) oraz tomików poezji („Два бяссонні”, „Каштаны ў кішэнях”). Tłumaczy na język białoruski utwory m.in. Wisławy Szymborskiej i Stanisława Witkiewicza. „Iwona, księżniczka Burgunda” Witolda Gombrowicza w tłumaczeniu Natalii Rusieckiej została wystawiona w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Janki Kupały w Mińsku (2004).
Dmitrij Jermolowicz-Daszyński – magister historii sztuki, krytyk teatralny, ekspert międzynarodowych i krajowych festiwali sztuki teatralnej (Ukraina, Białoruś), poeta, autor librett musicali, spektakli muzyczno-dramatycznych i oper kameralnych. Był pracownikiem naukowym wydziału sztuki teatralnej Narodowej Akademii Nauk Białorusi i wykładał w Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuk (2018 - 2020). Współautor zbiorowej monografii „Historia teatru Kupałowskiego. Epoka. Miasto. Ludzie” („Гісторыя Купалаўскага тэатра. Эпоха. Горад. Людзі”, 2020). Odbył staż naukowy na Uniwersytecie Warszawskim w ramach Programu im. K. Kalinowskiego (2021). Jego zainteresowania naukowe obejmują eksperymentalną reżyseria teatru dramatycznego Białorusi i Ukrainy, monoteatr oraz teatr queerowy Europy Wschodniej.
Aliaksandr Małczanau – aktor z pochodzący z Białorusi. Przez 18 lat pracował w Narodowym Teatrze Akademickim im. Yanki Kupały. Od dwóch lat współpracuje z Ośrodkiem Kultury OK16.
Anton Saifullayeu – adiunkt w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. W 2010 r. ukończył studia na Wydziale Historycznym Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego. W 2012 r. ukończył studia magisterskie w zakresie kulturoznawstwa na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2019 r. uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Obszary jego zainteresowań obejmują teorię postkolonialną, antropologię kulturową postsowieckiej Europy Wschodniej, teorię historiografii oraz białoruską historię idei. Jego prace naukowe dostępne są tutaj.
Jest redaktorem naczelnym portalu bialorus2020studium.pl. W 2020 roku opublikował książkę „Postkolonialne historiografie. Casus jednego średniowiecza”.
Dyskusja odbyła się w ramach projektu „Jesteśmy z Wami”, realizowanego dzięki wsparciu finansowemu m.st. Warszawy.
