Kamień i popioły - Teatr Powszechny

POWRÓT

Kamień i popioły

Daniel Danis

reżyseria

Artur Urbański

przekład: Ewa Kuczkowska

premiera

24 września 2010

czas trwania

1 Godz. 35 Min.

scena

scena duża

GALERIA ZDJĘĆ

OBSADA

ALEKSANDRA BOŻEK

Shirley

KATARZYNA MARIA ZIELIŃSKA

Pascale

DARIUSZ SIASTACZ

Clermont

KRZYSZTOF PLEWAKO-SZCZERBIŃSKI

Jajco

TWÓRCY

reżyseria - Artur Urbański

scenografia - Artur Urbański

kostiumy - Marta Skajnowska

muzyka - Tomasz Krezymon, Jan Młynarski, Mariusz Wróblewski

ruch sceniczny - Tomasz Bazan

światło - Karina Kleszczewska

inspicjent - Julia Ossowska - Saar

OPIS

Opowieść zaczyna się w chwili, kiedy tragedia się już dokonała. Każda z postaci Kamienia i popiołów przedstawia swoją historię i choć wszyscy krążą wokół tego samego wątku to jednak nie opowiadają o tym samym. Ich tętniące żarliwymi emocjami opowieści to próba zrozumienia tego, co się stało. Dlaczego ucieczka przed przeżytym dramatem skończyła się zbrodnią? Dlaczego poszukiwanie miłości miało tak tragiczne skutki? I wreszcie, czy wszystko to był tylko żart czy okrutny w skutkach eksperyment? Jedno nie ulega wątpliwości: nad wszystkimi bohaterami Kamienia i popiołów zawisło fatum. Gdyby tak nie było nie poznalibyśmy ich historii. Kanadyjski dramatopisarz Daniel Danis okrucieństwo opowieści równoważy pięknym, poetyckim językiem. Dzięki niemu Kamień i popioły to nie tylko historia kryminalna, ale również współczesny moralitet: o samotności, poszukiwaniu sensu, okrucieństwie i czającej się na jego krańcach zbrodni.

RECENZJE

Tym, co ratuje teatr od telenowelizacji w wersji brazylijskiej są drobne komplikacje i sięganie po nowe środki ukazywania ludzkich dramatów. Pierwsze odnaleźć można w tekście Daniela Danisa, drugie zaś - w inscenizacji Artura Urbańskiego. Czworo aktorów, przez cały czas na scenie, bez schodzenia i powracania, bez idiotycznych drzwi, przebieranek i nadmiaru scenografii - to wszystko stwarzało podstawy do zaistnienia tego, co w teatrze najważniejsze, czyli gry. Jarosław Klebaniuk, www.wywrota.pl, 29.05.2011