FRANCISZEK PIECZKA

Ukończył warszawską PWST w roku 1954. Dziś jest jednym z najwybitniejszych polskich aktorów filmowych i teatralnych. Zadebiutował w Chwastach Janusza Warmińskiego w reż. Tadeusza Żuchniewskiego na scenie Teatru Dolnośląskiego w Jeleniej Górze, którego aktorem był w sezonie 1954/55. Kolejne dziesięć sezonów spędził w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie, kierowanym wówczas przez Krystynę Skuszankę i Jerzego Krassowskiego, potem zaś Józefa Szajnę. Zagrał tam znaczące role w legendarnych dziś przedstawieniach Myszy i ludzie (Lennie), Miarka za miarkę, Stan oblężenia, Jakobowsky i pułkownik, Krakowiacy i Górale (Bryndas), Burza, Geniusz sierocy, Księżniczka Turandot, Rewizor (Horodniczy), Radość z odzyskanego śmietnika (Gen. Barcz). W latach 1964-1969 był aktorem kierowanego przez Zygmunta Hübnera Starego Teatru i tam grał pod kierunkiem m.in. Jerzego Jarockiego (Henryk IV, Benia Krzyk w Zmierzchu, Cymbelin), Hübnera (Don Alvares, Sceneria zimowa, Happy end) oraz Konrada Swinarskiego, pod okiem którego stworzył swą najgłośniejszą i najwybitniejszą rolę - Woyzecka w dramacie Büchnera. W latach 1969 - 74 występował w warszawskich teatrach: Dramatycznym (m.in. w MarchołcieKrólu Janie w reż. Ludwika Renè) i Narodowym (w Wacława dziejach w reż. Adama Hanuszkiewicza).
W roku 1974 związał się z Teatrem Powszechnym.
Od początku swej drogi aktorskiej wyraźnie zaznaczył swą obecność na dużym ekranie, w rolach drugoplanowych (Pokolenie Andrzeja Wajdy, Matka Joanna od aniołów Jerzego Kawalerowicza, Życie raz jeszcze Janusza Morgensterna, Zaduszki Tadeusza


  Konwickiego, Rękopis znaleziony w Saragossie Wojciecha Jerzego Hasa), a od połowy lat sześćdziesiątych również w wybitnych kreacjach pierwszoplanowych: Żywot Mateusza, Konopielka, Requiem Witolda Leszczyńskiego, Chudy i inni, Słońce wschodzi raz na dzień Henryka Kluby, Perła w koronie, Sól ziemi czarnej, Paciorki jednego różańca Kazimierza Kutza, Szklana kula, Ryś Stanisława Różewicza, Wesele, Piłat i inni, Ziemia obiecana Andrzeja Wajdy, Blizna Krzysztofa Kieślowskiego, Matka Królów Janusza Zaorskiego, Grzech Antoniego Grudy Jerzego Sztwiertni, Wierna rzeka Tadeusza Chmielewskiego, AusteriaQuo Vadis Jerzego Kawalerowicza.
Osobnym rozdziałem filmografii Franciszka Pieczki jest trwająca od początku lat dziewięćdziesiątych współpraca z Janem Jakubem Kolskim, której efektem są cenione i nagradzane role w Pogrzebie kartofla, Pogarbku, Cudownym miejscu, Grającym z talerza, Szabli od komendanta, Historii kina w Popielawach, a przede wszystkim tytułowa rola w Jańciu Wodniku. Niebywałą popularność przyniósł mu udział w serialu Czterej pancerni i pies, ale i inne role w telewizyjnych filmach (Przez dziewięć mostów) czy spektaklach (Partita na instrument drewniany, Kowal, pieniądze i gwiazdy, Złodziej) zyskiwały nagrody, wyróżnienia, uznanie i pamięć widowni. Role Mateusza i Jańcia Wodnika przyniosły mu główne nagrody aktorskie na festiwalach w Chicago, Moskwie, Kaliningradzie i Gdańsku, Gustlika zaś nagrodzono Złotym Ekranem i szeregiem wyróżnień publiczności. W roku 2006 nominowany do Feliksów Warszawskich za rolę Wilhelma Foldala w Johnie Gabrielu Borkmanie.
FRANCISZEK PIECZKAfot. Katarzyna Marcinkiewicz
Teatr Powszechny
im. Zygmunta Hübnera
ul. Jana Zamoyskiego 20
03-801 Warszawa
Bilety 22 818 25 16
22 818 48 19