autorzy plakatu: Homework / Joanna Górska, Jerzy Skakun
Zofia
Anna Wakulik
reżyseria
Beniamin Bukowski
premiera
9 maja 2015
czas trwania
60 minut (bez przerwy)
scena
inszper

GALERIA ZDJĘĆ

  • fot. Marta Akiersztejn fot. Marta Akiersztejn fot. Marta Akiersztejn fot. Marta Akiersztejn fot. Marta Akiersztejn
OBSADA
MAŁGORZATA PIEŃKOWSKA
MAŁGORZATA PIEŃKOWSKA
Zofia

TWÓRCY

reżyseria - Beniamin Bukowski

kostiumy - Elżbieta Radke

muzyka - Aleksandra Goetzen

światło - Maciej Majchrzak

autorka zdjęcia - Monika Motor

OPIS

Ile trwa tydzień, jeśli składa się z nieustającej niedzieli?
Kim są starsze panie w tramwajach? Te, których powolne ruchy ironicznie komentują młodzi i zdrowi?
Co myśli trzydziestolatka, gdy bawi się z dziećmi?
Do czego tęsknią panie w domu starców?
Co jest w głowie czterdziestolatki, która musi pogrzebać dzieci?

 

Zofia to historia jednego życia, w którym mieściło się żyć co najmniej kilka. To historia, która nie dzieje się w podręcznikach, tylko w pojedynczym istnieniu. To wreszcie historia tych, którzy musieli dać sobie radę z najcięższym zadaniem po wojennej zawierusze - z życiem. Tekst inspirowany jest biografiami matek Powstańców Warszawskich (m.in. Zofii Rodowiczowej, matki porucznika Jana Rodowicza pseudonim „Anoda”).

 

 

producent spektaklu

 

RECENZJE
  • Obraz wstrząsający. To właśnie próba pokazania tego, czego nie da się odpowiednio nazwać. Dramat matki, która traci dziecko. (...) genialna jest kreacja Małgorzaty Pieńkowskiej. A sam spektakl z pewnością wypełnia waźną misję. Sylwia Krasnodębska, Gazeta Polska Codziennie, 15 maja 2015
  • W ujęciu Małgorzaty Pieńkowskiej na pierwszym planie jest historia o utracie. Kiedy życie w jednym momencie traci sens, czym wypełnić sobie tysiące takich samych dni? Czy da się przestać karmić wspomnieniami? Pieńkowska zadaje te trudne pytania po cichu, nie próbuje zmienić monodramu w aktorski popis. Jacek Wakar, Uroda Życia, lipiec 2015
  •   Cała postać została zbudowana na minimalizmie, a jednocześnie Pieńkowska intryguje swą grą, wciąga i zmusza do jakiejś refleksji, jakkolwiek atypatyczna by ta Zofia nie była. Dopiero dzięki niej ta postać zyskuje jakieś ludzkie cechy, traci swą papierowość i patetyczność. I nawet znając z góry losy tej postaci, potrafi rozbudzić zainteresowanie.   Barbara Michalczyk, teatrakcje.pl, 26 maja 2015  
Teatr Powszechny
im. Zygmunta Hübnera
ul. Jana Zamoyskiego 20
03-801 Warszawa
Bilety 22 818 25 16
22 818 48 19