Trylogia o chorwackim faszyzmie: cz. III Chorwacki teatr
reżyseria
Oliver Frljić
premiera
18 listopada 2014
czas trwania
1 godz.
scena
scena duża

GALERIA ZDJĘĆ


TWÓRCY

reżyseria - Oliver Frljić
dramaturgia - Marin Blažević
scenografia - Petra Veber
kostiumy - Sandra Dekanić
reżyseria świateł - Boris Blidar
asystentka reżysera - Nina Gojić
asystentka dramaturga - Nataša Antulov
inspicjentki - Jolanda Pahor, Sandra Čarapina

 

OBSADA

Damir Orlić
Tena Antonija Torjanac
Dean Krivačić
Jasmin Mekić
Jerko Marčić
Nikola Nedić
Dražen Mikulić
Nika Mišković
Nina Batinić

OPIS

Spektakl Chorwackiego Teatru Narodowego w Rijece.

 

Pokaz w Powszechnym z napisami w jęz. polskim. 

 

---

 

Trylogia o chorwackim faszyzmie została zainicjowana podczas Letniego Festiwalu w Splicie w 2008 roku, gdzie zagrane zostały Bachantki, czyli spektakl o ukrywaniu i negowaniu zbrodni wojennych popełnionych przed i podczas wojny w Chorwacji wobec niechorwackich współobywateli. Tragedia Eurypidesa została zredukowana do kilkukrotnego powtarzania wieści o morderstwie dokonanym poza terenem akcji (wg antycznej tradycji przedstawiania akt rozkładu ciała należy utrzymywać tylko w granicach tekstu/mowy, a więc poza zasięgiem wzroku widza). Bachantki zapowiedziały drugą i trzecią część trylogii: poprzez temat losu ofiar, a następnie wątek odpowiedzialności za przestępstwa. Nie chodzi jednak o oczywistą i bezpośrednią odpowiedzialność sprawców, inicjatorów, czy ideologów, tylko o odpowiedzialność teatru (sztuki), który zbrodnie wojenne może tłumić, relatywizować, czy nawet generować.

Spektakl Aleksandra Zec dotyczył jednego z najbardziej okrutnych przestępstw – dzieciobójstwa. Dziewczynka Aleksandra Zec zginęła po tym, jak była świadkiem śmierci swojego ojca, a następnie swojej matki. Aleksandra Zec łączy wszystkie trzy części trylogii.

Spektakl Chorwacki teatr stawia pytanie: czy większość chorwackich produkcji teatralnych od czasu wojny zrewidowało postawy wobec zbrodni? Co jeszcze znaczy teatr dla większości chorwackich aktorów, jeśli nie potrafi on rozpoznać tragedii rodaków? Czym jest teatr, jeśli nie odpowiada na faszyzm?

 

 

 

Spektakl prezentowany w ramach II edycji Festiwalu Sztuki i Społeczności Miasto Szczęśliwe.

Teatr Powszechny
im. Zygmunta Hübnera
ul. Jana Zamoyskiego 20
03-801 Warszawa
Bilety 22 818 25 16
22 818 48 19