fot. Zofia Kuligowska
Przestrzeń prywatna
Aleksandra Jakubczak, Karolina Brzuzan
reżyseria
Aleksandra Jakubczak
scena
scena duża

GALERIA ZDJĘĆ

  • fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska fot. Zofia Kuligowska
OBSADA
MARIOLA BARCIKOWSKA
ALICJA DOBECKA-OLSEN
ALICJA FLISZKIEWICZ
BEATA SIEMIENIAKO
OPIS

Projekt zrodził się pod wpływem tzw. warszawskiej afery reprywatyzacyjnej, a także z namysłu nad kondycją polskiej polityki mieszkaniowej i tym, jak realnie wpływa ona na życie ludzi. 

W pierwotnym założeniu działanie miało przyjąć formę spaceru po przestrzeniach jednej z praskich kamienic bezpośrednio dotkniętych nieuczciwą reprywatyzacją. W trakcie pracy, mimo zaproszenia ze strony lokatorek i lokatorów, kamienica została administracyjnie wykluczona z jakiegokolwiek działania sztuki. Głos artystów i lokatorów w przestrzeni podlegającej procesom reprywatyzacji został uznany za niebezpieczny. Okazało się, że przestrzeń publiczna (przestrzeń wspólna) została zagrabiona przez strefy prywatnych interesów i chaos prawny. W tej sytuacji artystki zdecydowały się na strategię odwrotną – zamiast wychodzić ze sztuką w przestrzeń publiczną, przekazują budynek teatru pod działania lokatorek reprywatyzowanych kamienic. Wraz z tym gestem oddają im również pełną autonomię i wolność wypowiedzi. To one decydują, o czym chcą opowiadać i jak zasiedlić daną im przestrzeń.

Instalacja zajmie przestrzenie, które nie są zazwyczaj wykorzystywane do działań artystycznych – foyer teatru. Wybór miejsca nawiązuje do stanu zawieszenia, przejściowości, niepewnego statusu, który jest częstym doświadczeniem nie tylko w kontekście odzyskiwanych i przejmowanych przez prywatnych właścicieli budynków i mieszkań, lecz również w kontekście dzisiejszej sytuacji mieszkaniowej w Polsce. 

Niepokój mieszkaniowy nie dotyczy przecież tylko ofiar dzikiej reprywatyzacji, ale jest powszechnym doświadczeniem kolejnych pokoleń potransformacyjnej Polski. Czy słusznie uznajemy za normę wysokie ceny najmu i kredyty na 30 lat jako jedyne rozwiązania problemu mieszkalnictwa? Czy na pewno sprawy lokatorskie dotyczą tylko wąskiej grupy „roszczeniowców i darmozjadów”? 

 

Spektakl realizowany w ramach III edycji Festiwalu Sztuki i Społeczności Miasto Szczęśliwe. 

Teatr Powszechny
im. Zygmunta Hübnera
ul. Jana Zamoyskiego 20
03-801 Warszawa
Bilety 22 818 25 16
22 818 48 19