Jest to tragedia starych, bezdzietnych ludzi. Lady Makbet, którą gra Krystyna Janda, z niechęcią i zazdrością patrzy na dziecko Macduffa, w jednej ze scen gwałtownie porywa je w ramiona i pokrywa pocałunkami, dopóki nie wyrwie go matka. Później wypycha sobie suknię szarfą, którą wyciąga w scenie szaleństwa krzycząc jak przy porodzie. Taka interpretacja daje psychologiczną prawdę działaniom zbrodniczej pary. Oboje swoją agresję kierują na tych, którzy sukcesorów juz mają: króla Duncana, Banka i Macduffa.   Roman Pawłowski, Gazeta Wyborcza, 27.05.1996

Janusz Gajos gra Makbeta obezwładnionego sytuacją, w jaką został przez los i przez żonę, niemal bezwolnie, wmanewrowany. Jest wyciszony, powolny, niepewny każdego stawianego kroku. Krystyna Janda - Lady Makbet jest więc z kolei tą, która w widoczny sposób przejmuje inicjatywę. Szybka, nerwowa, rozbiegana, ze sztucznym uśmiechem, ratująca męża w podejrzanych sytuacjach, wreszcie gwałtowna i rozhisteryzowana, jak to tylko Janda być potrafi, w scenie lunatycznego ataku. Ciekawe, ogromne - w przypadku szczególnie Gajosa będącego niemal przez cały czas na scenie - na pewno precyzyjnie przemyślane kreacje.   Lucjan Kydryński, Przekrój, 16.06.1996