Jesteś piękne - mówię życiu -
bujniej już nie można było,
bardziej żabio i słowiczo,
bardziej mrówczo i nasiennie.
Fraza z wiersza Wisławy Szymborskiej posłużyła za tytuł spektaklu w całości opartego na jej poezji.
Trzy kobiety - Joanna Żółkowska, Paulina Holtz i Anna Moskal - słowami wierszy noblistki próbują opisać świat w wymiarze kosmosu i mikrokosmosu. 37 wierszy poetki, zebranych z różnych okresów twórczości, spiętych klamrą towarzyszącej im muzyki, tworzy spektakl będący spójną, dramaturgiczną całością - piękną i mądrą opowieścią o życiu, które wydaje się być cudownym, niejednoznacznym zjawiskiem, a każdy jego przejaw godny jest uwagi - od rzeczy o randze historycznej, poprzez miłość, sprawy codzienne aż po śmierć żuka na leśnej drodze.
Spektakl powstał z inspiracji Joanny Żółkowskiej, wiersze wybrał, skomponował w harmonijną całość i opatrzył muzyką Stafano Bollaniego - reżyser, Waldemar Śmigasiewicz.
Wiedziałem, że trzeba dobrać wiersze dla trzech kobiet. Ale chciałem też opowieść spiąć w klamrę: od narodzin przez miłość do śmierci. Skąd pomysł? – Nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie. Odpowiedź może dotyczyć inspiratora, potrzeby poezji, szukania w życiu metaforyczności, ucieczki od współczesności.
(Waldemar Śmigasiewicz)
