Nowe średniowiecze - Jaka jest dziś alternatywa dla projektu Nowego średniowiecza?
II spotkanie w ramach rocznego seminarium Pazurami i dziobem. Sztuka i demokracja prof. Krystyny Duniec

słowo wstępne: Piotr Morawski (IKP UW)
gość specjalny seminarium: Ada Karczmarczyk (uznawana za jedną z najzdolniejszych i najciekawszych młodych artystek wizualnych)
http://adakarczmarczyk.blogspot.com/

Nowe średniowiecze to konstrukt ideologiczny. To historiozoficzna wizja dziejów świata, zgodnie z którą złotym wiekiem i czasem największego rozkwitu kultury europejskiej było właśnie średniowiecze. Definiowane jako epoka uniwersytetów i swobodnej wymiany myśli, a przede wszystkim jako czas chrześcijańskiego uniwersalizmu – christianitas, której granice wyznaczały ramy kultury łacińskiej.

Nowe średniowiecze rozbudza sentymenty za złotym wiekiem. Jednak jest to projekt polityczny par excellence: chodzi o stworzenie alternatywy dla Oświecenia, które stało się fundamentem naszej nowoczesności. Nowe średniowiecze – koncepcja rozwijana co najmniej od czasów „Nowego średniowiecza” Nikołaja Bierdiajewa (1924) – ma być odtrutką na nowoczesny racjonalizm i sceptycyzm religijny. To totalny projekt kulturowy, którego celem jest zainstalowanie na nowo wartości wywodzonych waśnie ze średniowiecza, które w tym języku jest raczej poręczną figurą pozwalającą na wyartykułowanie tego projektu niż faktycznym nawiązaniem historycznym.

W Polsce toczy się wojna kulturowa, której strony odwołują się do – stworzonych na własny użytek – wyobrażeń na temat średniowiecza i oświecenia. Artykułowane przez obóz władzy postulaty na temat kultury wprost odwołują się do koncepcji nowego średniowiecza. Spotkanie na temat nowego średniowiecza stawia być może najważniejsze dziś pytanie: jaka jest dziś alternatywa dla projektu nowego średniowiecza?

 

* Spotkanie odbyło się 26 stycznia 2016 r.

 

 

 

 

 

Teatr Powszechny
im. Zygmunta Hübnera
ul. Jana Zamoyskiego 20
03-801 Warszawa
Bilety 22 818 25 16
22 818 48 19